Stoni tenis
Ovaj brzi napadačko-odbrambeni sport s reketom igra se lakim lopticama na najmanjoj od svih igračkim površina. Osmišljen u Velikoj Britaniji osamdesetih godina 19. veka, stoni tenis je svoj današnji oblik stekao 1900. godine, kada su i počele da se proizvode loptice od celuloida, koje je iz SAD-a uvozi Englez Džejms Gib. Prema zvuku koji ove loptice proizvode pri odbijanju ova igra nazvana je „ping pong“ (to ime patentirano je u Americi, a Evropljani su ga nazvali onako kako je danas poznat). Međunarodna stonoteniska federacija osnovana je 1926. godine u Berlinu, kada je i održano prvo svetsko prvenstvo. Do pedesetih godina proslog veka u ovom sportu domirali su Mađari, Česi i Englezi, kada im to počasno mesto uzimaju Japanci i Kinezi, koji su u ovu igru do 1979. godine, unosili najveći broj tehničkih i taktičkih inovacija. Mada su evropski i azijski igrači, muškarci, do osamdesetih godina 20. veka izjednačeni po kvalitetu, ženskim stonim tenisom od 1971. godine dominiraju isključivo igračice iz azijskih zemalja. Na olimpijadi u Seulu 1988. godine stoni tenis postaje olimpijski sport.
Pravila igre
Nakon što jednom odskoči na njihovoj strani stola, igrači moraju odbiti lopticu na protivnikovu stranu. Poen se osvaja ako protivnik ne može da vrati lopticu, ako je udari pre nego što je odskočila jednom ili nakon što je osdkočila dva puta i ako vrati lopticu, ali ona ne dodirne sto. Na turnirima se igraju singlovi, dublovi i mešoviti dublovi (kao i u tenisu). Mečevi se igraju u tri ili četiri dobijena seta po 11 poena. Svaki igrač servira dva puta zaredom. Ako je rezultat nerešen, 10-10, servis se menja posle svakog poena. U dublu, jedan igrač u toku meča servira obojici protivničkih igrača i prima servis od obojice, jer oni menjaju mesta pri svakoj promeni servisa. Tokom meča, isti igrač ne sme udariti lopticu dva puta za redom, već igrači istog tima moraju lopticu vraćati naizmenično.
Sto na kojem se igra stoni tenis isti je u sve konkurencije, a on mora biti u tačno određenim propisanim dimenzijama (širina 1,525m, dužina 2,74m) na visini od 76cm. Dužina mrežice preko koje igrači prebaciju lopticu je 1,83m, a širina joj je 15,25cm. Meč sude glavni i pomoćni sudija.
Promene na reketu od početka igranja ovog sporta prozrokovale su taktičku revoluciju, direktno utičući na stil igre. Površina reketa prekrivena je slojem nazubljen gume ili slojem gume i penastog materijala. Igrači mogu da koriste različite materijale na svakoj strani reketa, ali jedna strana mora biti crna, a druga crvena. Loptica se izrađuje od celuloida i teška je 2,7g.
Koncentracija, brzina i koordinacija su najvažnije karakteristike koje svaki igrač treba da razvije kako bi uspeo u ovom sportu.
Nevena Belić